Początki telewizji w Polsce datuje się na 1937 rok, kiedy w Warszawie została uruchomiona pierwsza eksperymentalna stacja telewizyjna. Była to stacja telewizji publicznej, której program nadawany jest obecnie pod nazwą TVP1. Pierwsza transmisja nastąpiła ona 5 października, a w jej trakcie wyemitowano film „Barbara Radziwiłłówna” oraz krótki występ Mieczysława Fogga. Zasięg sygnału telewizyjnego wynosił około 20 kilometrów. Program miał charakter jedynie testowy, zresztą w tym czasie w Warszawie zapewne jeszcze nikt nie dysponował prywatnym odbiornikiem telewizyjnym.
Nie ma się zresztą czemu dziwić, bowiem tele-superheterodyna z okiem elektrycznym (tak wtedy nazywano telewizor), kosztowała w 1938 r. ok. 5 tys. złotych. Dla porównania miesięczne pobory kapitana Wojska Polskiego, utrzymującego rodzinę (pensja podstawa) wynosiły 400 zł, generała brygady tysiąc zł, zaś marszałka 3 tysiące zł.
Nie ma się zresztą czemu dziwić, bowiem tele-superheterodyna z okiem elektrycznym (tak wtedy nazywano telewizor), kosztowała w 1938 r. ok. 5 tys. złotych. Dla porównania miesięczne pobory kapitana Wojska Polskiego, utrzymującego rodzinę (pensja podstawa) wynosiły 400 zł, generała brygady tysiąc zł, zaś marszałka 3 tysiące zł.
Poznajecie tego pana? Tak, to właśnie Mieczysław Fogg występujący podczas pierwszej w Polsce transmisji telewizyjnej.
Pierwsza oficjalna emisja miała miejsce 26 sierpnia 1939 r. podczas otwarcia drugiej Dorocznej Wystawy Radiowej. Jak stwierdza w swym artykule „Zapomniany jubileusz TVP” Przemysław Semczuk:
Pokazano w nim występ aktorki Ireny Zaleskiej i film propagandowy Polskiego Radia, przygotowany specjalnie na tę okazję. Można go było oglądać jeszcze w trzech miejscach: w siedzibie Polskiego Radia przy ul. Zielnej, Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym przy ul. Ratuszowej 11 i Urzędzie Telekomunikacyjnym przy Poznańskiej. Dzięki temu nadawana audycja zyskała charakter publiczny.
Pokazano w nim występ aktorki Ireny Zaleskiej i film propagandowy Polskiego Radia, przygotowany specjalnie na tę okazję. Można go było oglądać jeszcze w trzech miejscach: w siedzibie Polskiego Radia przy ul. Zielnej, Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym przy ul. Ratuszowej 11 i Urzędzie Telekomunikacyjnym przy Poznańskiej. Dzięki temu nadawana audycja zyskała charakter publiczny.
Tymczasowe „mobilne studio” telewizji polskiej na czas II Dorocznej Wystawy Radiowej w budynku YMCA. To właśnie z niego został wyemitowany pierwszy oficjalny polski program telewizyjny.
W 1935 roku w warszawskim Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym powstał Dział Telewizji. Na jego czele stanął inż. Lesław Kędzierski. Dzięki przeprowadzonym testom, w 1936 roku przystąpiono do budowy urządzenia umożliwiającego nadawanie filmów kinematograficznych. Miało ono zostać wykorzystane w Eksperymentalnej Stacji Telewizyjnej.
W 1938 r. na dachu warszawskiego Prudentialu stanęła (doskonale widoczna na zdjęciu wykonanym w 1939 r.) antena mająca służyć do nadawania sygnału telewizyjnego.
W 1938 r. na dachu warszawskiego Prudentialu stanęła (doskonale widoczna na zdjęciu wykonanym w 1939 r.) antena mająca służyć do nadawania sygnału telewizyjnego.
Telewizor Telefunken z 1936
Rozwój prac badawczych nad telewizją, które były bardzo zaawansowane (przewidywane uruchomienie stałego programu – rok 1940), przerwał wybuch II wojny światowej.